Wcześniej nie widziałem tego obrazu. Dopiero dziś dałem się zaprosić na randkę z Nicholsonem i Keaton. Lepiej późno niż później? Niekoniecznie?

Nie przepadam za romantycznymi komedyjkami z Hollywood (od reguł są wyjątki, lecz sporadyczne) ? opartymi na tym samym schemacie docieraniu się niedobranych par przez 2 godziny, tylko po ty, by na końcu zobaczyć bałamutne ?żyli długo i szczęśliwie?. W tym przypadku miałem jednak nadzieję na coś lepszego ? znakomita obsada i osoba scenarzystki w postaci kobiety, która taką historię zdawać by się mogło przedstawi lepiej niż mężczyzna. Niestety scenarzystka pisała chyba swój scenariusz późno w nocy. Lepiej później niż później? Lepiej wcale?

Niestety Nancy Meyers zdaje się brakuje lekkości w budowaniu swych opowiastek. Już w swoim wcześniejszym obrazie (?What women want?) pokazała, że umie zabłysnąć pomysłem, którego nie potrafi rozwinąć. Niestety po 3 latach niczego się nie nauczyła, toteż oryginalność ?Lepiej późno niż później? kończy się na pomyśle ? reszta to te same markotne podchody, umizgi i sztampowy rozwój fabuły, w którym niedobrana para rozchodzi się przez cały film, by na samym końcu się zejść. Żeby Nancy jeszcze miała chociaż zmysł, by zakończyć ten film całkiem klimatyczną sceną na moście z padającym śniegiem. Ależ nie, musi nam jeszcze zaserwować nadęty, pozbawiony otwartego zakończenia epilog. To tak jakby na końcu dobitnie postanowiono wcisnąć widzom ? TAK oni będą razem. Taka przesadna łopatologia w obrazie to nie jest klucz do sukcesu.

Przy okazji muszę nadmienić, że dziwi mnie kwestia przedmiotowego traktowania kobiet, sprowadzająca ich rolę do obiektów seksualnych, które się pieprzy, po czym mówi do widzenia. Dziwi, bo podpisała to kobieta. A później słyszy się głupoty, że to faceci są źli?

Spokojnie, byłoby znacznie gorzej. Na szczęście mamy Keaton ? rewelacyjną aktorkę, z którą nie sposób tu nie sympatyzować. Aktorka płynnie oddaje emocje, których doświadcza jej bohaterka. Jest wiarygodna, intrygująca i zachwycają swoim naturalnym pięknem, jak i usposobieniem. Nicholson jest z kolei taki jak każdy widzi ? cóż, sam aktor nie raz parzył się z młodszymi koleżankami więc chyba nie miał problemów z asymilacją ze swą postacią.

Nie warto ? po prostu. Takie kino świetnie udało by się Woody?emu Allenowi ? on stworzyłby ironiczną i błyskotliwą opowieść ze świetnymi i intrygującymi dialogami. Pomarzyć można. Lepiej spadam. Już późno?

Plusy ? Nicholson, świetna Keaton, intrygujący i ujmujący pomysł?
Minusy ? jak można to było zmienić w tak zwyczajową, umoralniającą i tandetną opowiastkę?
Moja ocena ? 4/10